Zeynep Rana Arman da kim? Hiç sevmezdi böyle üçlü isimleri. Zeynep Arman ol, Rana Arman ol ama Zeynep Rana Arman nedir? Hiiiiiiii! Ellerini burnuyla ağzına kapatıp fırladı sandalyeden Selen. Gözleri kocaman açılmış, akrep görmüş gibi isme bakıyordu. Ekrana arkasını döndü. Biraz başka görüntü soktu araya. Buzdolabı… Üzerindeki magnetler. Paris. Paris iyiydi. Kule vardı. Eiffel. Nefes …
Akşama doğru uyandığında, sanki iki gündür sürünen o değildi. Hiç ateşlenmemiş, kendini bilmeden yatmamış gibiydi. Bütün hücrelerinden sağlık ve enerji fışkırıyordu. Yastığın üzerindeki bilgisayar uykuya geçmiş, ekranı kararmıştı. Oysa güneş orada parlıyor olmalıydı. Elini kalbine koyup, heyecanının tadını çıkardı. Kalbi mutlu atıyordu. Kalbi atıyor olmaktan mutluydu. Mutluluk kalbinde atıyordu. Üzerindeki örtüyü fırlattığı gibi zıplayarak yerinden …
Sanki evren ona olumlu cevap vermiş gibi hasta oldu Selen. Grip. Önce yirmi dört saate yakın uyudu. Ne telefonları duydu, ne kapı zilini. Komada gibi… Ölü gibi… Belki ruhu artık yaşadıklarını kaldıramadığından, kendisini korumaya aldı. Bir sonraki gün gözlerini açabildi ama ateşi vardı. Boğazı şişti. Yataktan çıkacak gücü yoktu. Sürünerek tuvalete gitti. Dakikalarca yatağa dönebilmek …
Merdiveni de kullansa, her sabah o sesi duyarak giriyordu şirkete. Çın. Gelişip yerleşmesini adım adım izlediği fobisi. Asansör sesi. Çın. O yüzden güne güzel başlamak mümkün değildi. Odasına girdiğinde mesaisinin başlamasına daha yarım saat vardı. Kendisine ait yarım saat. Kahvesini içecek, çiçekleri sulayacak, Serkan Bey’in odasını gözden geçirip o gelene kadar yüzüne bir gülümseme oturtmayı …
Eve girmek hiç iyi gelmedi Selen’e. Her yer Yiğit’ti. Her yer Yiğit’indi. Salona giremedi. Yatak odasında duramadı. Çalışma odasının kapısını bile açamadı. Belki duş alsa… Dakikalarca akan suyun altında bekledi. Burası da Yiğit’ti. Duş kabininin kapısı açılacak, Yiğit içeri girip ona sarılacaktı. Duramadı, oradan da çıktı. Hızla kurulanıp mutfağa kaçtı. Evet… Belki burası. Koyu bir …
Kıvırcık değil miydi o bahçede oturan? Gökyüzünü seyrediyordu tatlı şey. Geçip gidecekti aslında Nihat ama bir şey engel oldu. Ayakları kendiliğinden kadının oturduğu banka götürdü onu. Sormadı bile, oturdu. İşinde çok iyi olmanın gerçek dünyadaki dezavantajı buydu. Nihat gibilerde, iş hayatı dışında da herkesin tebaa olduğu varsayımı gelişiyordu. Komik duruma düştüklerini çoğu zaman fark etmiyor …
Biz Dünyalılar… Yiğit’in itirafıydı bu. Zeyra’nın Zyepranlı olduğunu kabullenişi… Selen şaşkınlık mı dehşet mi olduğunu bilemediği bir duyguyla öylece donup kalmıştı. Yiğit bu günlüğü o günden belki aylar, belki yıllar sonra yazmıştı. Yanılgılar çözüldükten, sorular cevaplandıktan sonra… Genç adam buraya detayları değil sonuçları yazmıştı. O zaman… Yiğit’in yaşadığı bu şey… Bu günlüğe yazacak kadar gerçek …
İlk günlerde yattığım yerde kıpırdayamadım bile. Ne zaman gözlerimi açsam, Zeyra’nın bedenimi bir merhemle ovaladığını fark ediyordum. Kokusu uykumu getiriyordu. Kimi zaman korumalardan biri, mavi beyaz renkleri gözümü alan bir şişeden şeffaf renkli bir sıvıyı bedenime zerk ediyordu Bazen de yine onlar tarafından, ısıtılmış bir havuza sokuluyordum. Normalde yaşama ancak acıyla tutunabilecek olan bedenim, onların …
Gözleri kaygıyla Yiğit’e döndü. Uyanmıştı. Kendisini seyrediyordu. “Hayatını kurtarmış senin!” Sanki o anda yaşanıyormuşçasına korktu Selen. Adamların Yiğit’e vuruşlarını düşündükçe kendi canı acımıştı. “O tekmeler başına gelecekti. Eninde sonunda gelecekti. Öyle insanlar durmazlar. Yok edene, sen bitene, geriye bir şey kalmayana kadar durmazlar!” Bilgisayarı yatağın ayakucuna bırakıp Yiğit’e yaklaştı. Yüzünü uzun uzun incelerken, aklındaki ‘Ya …
Hastaneden önce eve gidip duş almak ve giysilerini değiştirmek çok vaktini almamıştı. Arabayı hastanenin park yerine bıraktığında ziyaret saatinin bitmiş olmasına sevindi. Çok fazla insanla aynı atmosferi paylaşmaya bile gücü yoktu. Tek isteği Ahmet Bey’i bir an önce evine göndermek ve odanın kapısını kapatmaktı. Odaya girdiğinde Ahmet Bey’i sandalyede uyuklarken buldu. Gözleri Yiğit’e kaydı sonra. …