Yazar: Birisinden

Vurucu Bölüm 23

Vurucu Bölüm 23

[Av] Avlanmak insanın doğasında vardır. Bazıları için ihtiyaçken bazıları için zevktir. Onun için ise var olma nedeni. Ziya. Ava hazırdı. Kurbanının gücü hiç önemli değildi. O hepsini avlardı. O avcı, dünyanın kalanı avdı. Ama güçlü olanı avlamak çok heyecanlı oluyordu. “Aracı valeye teslim etmişler patron.” Güzel. Birazdan bu geceki avıyla karşılaşacaktı. Beklemek bu gibi zamanlarda …

+ Read More

Vurucu Bölüm 22

Vurucu Bölüm 22

[Uzay mekiği] Astronot olmak çok mu zordur ki? Herhalde. Elini kolunu sallaya sallaya astronot olamaz gibi kimse. Çok akıllı olmaları lazım. Matematik, fizik falan okuyacaklar. Hangi üniversiteye giderler ki? Uzay bir şeyleridir. Uzay Bilimi. Uzay Mühendisliği. Uzay Doktorluğu. Dört senelik değildir o okul. Onlar da altı sene falan okuyorlardır. Kolay mı? Koskoca uzay. Çok şey …

+ Read More

Vurucu Bölüm 21

Vurucu Bölüm 21

[Kaplumbağa] Aynı amaç için senden başka insanların da çaba harcaması… Senin bilemeyeceklerini bilip seninle birlikte düşünmesi… Eksik kaldığın yönleri tamamlayıp hedefe giden zamanı kısaltması… Ve tüm bunları yaparken kararı sana bırakması… Alp’e çok harika hissettiren bu duygular, aslında bir ebeveynin evde, bir öğretmenin okulda, bir koçun antrenmanda yaşattığı doyumlardı. Saniyelerle ölçülebilecek bedensel bir orgazma kıyasla, …

+ Read More

Vurucu Bölüm 20

Vurucu Bölüm 20

[Pencereler] Seçenekler ve kurallar ne olursa olsun, vicdan hepsini altüst edebilir. Çünkü insanlar hayatlarının sonuna kadar yüreklerine çöreklenecek bir yükü taşımak zorunda kalacaklarını bilirler. Tabii varsa. Süreyya Ural, gün boyunca yanında olan Cengiz ile önce doktorun odasına sonra da yine arkadaşları olan çok değerli bir avukatın ofisine gitti. Onlar anlattı, Süreyya dinledi. Onlar tartıştı, Süreyya …

+ Read More

Vurucu Bölüm 19

Vurucu Bölüm 19

[Piç Alp] Bazı şeyler yapılmak zorundadır. Böyle anların sonunda, insanın kendisiyle yeniden barışıp barışamayacağının cevabını kimse bilemez. Süreyya da bilmiyordu ve kızının hayatla olan tek bağının her an vazgeçebilirmişçesine tedirginlik uyandıran nefes sesi olması onu kahrediyordu. Odaya döndüğünde büyülenmiş gibi Naz’a kilitlenmişti gözleri. Kalbinin diğer yarısının yadigârı. Bebeği. Kıymetlisi. Elinden kayıp giden can parçası. O …

+ Read More

Vurucu Bölüm 18

Vurucu Bölüm 18

[Yetersiz] Değişim öyle kendiliğinden olur ki öncesi artık belleğimizde kendisine yer bulamaz. O an Alp’e ‘ikizler’ dense ‘Onlar kim?’ değil, ‘O ne?’ derdi. Naz’dı artık tüm soruların cevabı. Oradaydı. Kabloların, göstergelerin arasında. Sağına soluna flasterler yapıştırılmış… Orasından burasından kablolar çıkarılmış… İncitilmiş… Kırılmış… Ama kimse gözlerine dokunamamış. Rengi solmuş teninde parlayan nadide bir mücevher gibi… Gri-mavi. …

+ Read More

Vurucu Bölüm 17

Vurucu Bölüm 17

[Refakatçi] “Bebeğim, böyle bir riskin olduğunu hepimiz biliyorduk. Bir kumar oynadın, olmadı. Ne yapalım? Bununla yaşamayı öğreniriz biz de.” Bir ışık. O güzel gözlerinde tek bir ışık görse Süreyya huzur bulacak, kuzusuyla birlikte savaşa hazır olacaktı. Ama yoktu. Ameliyattan sonra Naz hiç varlık göstermemekte inat ediyor, babasını da kahrediyordu. “Sen çok yürekli bir çocuksun yavrucuğum. …

+ Read More

Vurucu bölüm 16

Vurucu bölüm 16

[Annenin haberi] Kuklalarla yaşam kolaydır. Gel dersin gelirler, git dersin giderler. Reha da bu rahatlığı yaşıyordu bir süredir. Hastaneden çıkmak, arabaya binmek, otele dönmek için Alp’i yürüyeceği yöne çevirmek yeterli olmuştu. Adam bakmıyor, görmüyor, duymuyordu. Reha da onun üzerine gitmiyordu. Yolda birkaç kez konuşmayı denemiş, sözleri duvara çarpıp geri döndüğünde vazgeçmişti. Yaşadıkları kolay değildi. Reha …

+ Read More

Vurucu Bölüm 15

Vurucu Bölüm 15

[Dördüncü kat] Herkes bir şeylerin peşinde yaşamını sürdürüyordu. Para, seks, aşk, güç, şöhret… Mutlu olanlar vardı, bedbaht olanlar… Boş vermişler… Vazgeçmişler… Ama hepsi de kimi kapıların ardındaki gerçek duygunun acı ve korku olduğunu bilirdi. Atam Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi o kapılardan biriydi. İçeri girenler… çıkanlar… Elinde dosyalarla sağa sola koşanlar… Çiçekçiler… Börekçiler… Ve park yerinde …

+ Read More

Vurucu Bölüm 14

Vurucu Bölüm 14

[Nakış] “Birkaç milim yukarı gelse gözüne saplanacakmış.” “Bir şeyi yok yani.” Pislik herif. Oğlunun gözü çıksa göbek atardı mutluluktan. Ama Alp’in bir anlık refleksi, gözünü kurtarmıştı. “Alkolden nasıl uyuştuysa artık, acı bile hissetmiyor.” O alkolden değildi. Yaşadıklarından dolayı hala şoktaydı Alp ama bunu bu adama söyleyecek değildi. Panterini de alıp gitse Reha rahat rahat Alp …

+ Read More