[Dörtnala] “Elimi hissediyor musun?” Alp Naz’ın yanına uzanmış, başını da avcuna dayamıştı. Gözleri gri-mavilere akıp giderken boştaki eliyle de kızın yüzünü okşuyordu. “Hissetmek ve hissettiğini hayal etmek arasındaki farkı anlaman mümkün değil mi?” Bilmiyordu Naz. O gözyaşında sanki ilk defa hissettiğini sanmıştı ama… Artık hiçbir şeyden emin olamıyordu. “Okuduğum o kitapta diyordu ki beyin bedenin …
[Alfie] Birini sevmek, onu mutlu edebilmek anlamına gelseydi eğer, dünya bambaşka bir yer olurdu. Kızının mutluluğuna kendisini adamış olan Süreyya Ural, Naz’ı hemen hemen hiç tanımayan yirmi dört yaşında genç bir adamın bu konuda kendisinden daha başarılı olduğunu gördükçe buruluyordu. Ama nedenini anlıyordu da. O ikisi aynı neslin ruhunu taşıyor, aynı dili konuşuyorlardı. ‘Bu mu …
[Ambulans] Yanlış bir şeyler vardı. Parçalar yerlerine oturmuyor ve Ziya bunun adını bir türlü koyamıyordu. Yaşadığı duyguyu biliyordu aslında. Daha önce görmüştü. Avlarının yüzünde… Lanet olsun! Yanlış bir şey oluyordu. Kontrole alışıktı o. Neredeyse dört yaşından bu yana hareketlerinin sonuçlarını öngörüp önlemini alarak hayatını tam da istediği çizgide yaşamıştı. Kontrolü dışında gerçekleşen şeyler olmuştu, evet. …
[…pat!..] Genç olmakla ölümsüz olmak aynı anlama gelir önceleri. Hayat, sınırsız olanaklarıyla önümüzdedir. Zirvenin tadını çıkaran zihinlere özgüven, hâkimiyet ve cesaret pompalar. Oysa bu bir halüsinasyondur. Doğa insanoğlu ile oynamaktadır. Ölümsüzlük yanılgısıyla ne geçen zaman fark edilir, ne sahip olunanın kıymeti… Bir gün …pat!.. bir şey olur. Ya sevdiğimiz biri ölür ya da sınıfta dövüp …
[Devran] Tavanda bir çatlak olması mı iyi yoksa olmaması mı? Olduğunda onu seyredip oyalanabilirsin. Ama büyüyor mu diye kaygılanabilirsin de. Olmadığında da sıkılırsın. Herkes sıkılıyor mudur acaba? Mesela şimdi çimenlerin üzerinde olsa… Gökyüzüne baksa… Yine tek başına olsa… Sıkılır mıydı? Eğer orada da sıkılacaksa, hastane yatağıyla çimenin üzerinde olmak arasındaki fark neydi? Peki. Orada sıkılmazsa… …
[Adalet] “Hiç mi anlamamış? Ağrı falan?” “Yok. Kondurmamış. Öğrendiğinde bütün vücudu sarmış.” “Zormuş be Servet Abi. Yani… Büyüt, okut, o yaşa getir…” “Zor evlat. Zor. Bıraktım Bülent’imi Cebeci Mezarlığı’nda anasının koynuna, sattım her şeyi, geldim buraya.” Büyük bir yudum aldı rakısından. Gündüzler bir şekilde sağda solda geçiyordu da bunsuz çekilmiyordu geceler. “Niye burası? Yani neden …
[Satranç] Alnından şıpır şıpır ter damlayan adam, kararmış, canı kaçmış gözleriyle ekrana daha fazla bakamadı. Oynatıcının içinden CD’yi çıkarıp kırmak istercesine sıktı. Tam on üç yıl önce Kalaycı’nın ayağına dolanmıştı. Araştırdığı bir dosyada adı çıkınca altını deşmişti. Kalaycı onun yönelttiği soruları dinlemiş, tek bir kelime etmeden arkasını dönüp gitmişti. Üç gün sonra da on dört …
[Göl] Soğuktu. Kuştüyü monta rağmen üşümüştü. Ama trenin içi sıcaktı ve bu, kolunun zonklamasına neden oluyordu. Biri nereye gittiğini sorsa, cevabı yoktu. Apart otelden ayrıldıktan sonra Haydarpaşa’ya kadar yürümüş, trenlerin gelip gidişine bakarken de onlardan birine binip bu şehirden tamamen uzaklaşmak istemişti. Nereye? Önemsizdi. Ucu Atam Hastanesi’ne çıkmayacak her yola gidebilirdi. Gişede arkasında görevli olan …
[Karma] Bilmiyordu. Naz’dan başka hiçbir şey bilmiyordu. Onu o hastane yatağında bir başına bırakıp adımını dışarı attığı andan bu yana sanki dünya üzerinde kaybolmuştu. Bütün gece kulağına sevdasını fısıldamaktan fazlası gelmemişti elinden. “Senin bedenin, benim ruhum… İkimiz aynıyız, bunu sakın unutma.” demişti ona. “Adresini bilirsem ayaklarıma söz geçiremem. Semtini bilirsem sokak sokak arar yine bulurum …
[Zibidi] Sadece bir gölgeydi. Asansör kapısının kapanmasına milim kalmışken odanın önünde belirmişti. Normalde fark etmezdi ama o kemik yapısı… İçgüdülerini dinlemiş, hareket etmeden hemen önce kapıları açan düğmeye basmıştı. Ödülü, içeriyi seyreden adamı görmek olmuştu. Cengiz’in hazırladığı dosyada Ziya Kalaycı’nın fotoğrafı olmasa bile, onun Alp’in babası olduğunu anlardı Süreyya. O da tıpkı oğlu gibi her …